Markaziy Osiyo (O`zbekistonga qo`shni) mamlakatlarining umumiy tavsifi 

 Markaziy Osiyo sobiq Ittifoq davrida bir tomonlama, asosan, xomashyo va yarimxomashyo mahsulotlarini ishlab chiqarishga ixtisoslashgan edi. Bu hudud sobiq Ittifoq paxtasining 93% i (jahon paxtasining 12% i)ni, ko`plab mis, qo`rg`oshin, rux, oltin, uran kabi rangli metallarni yetkazib bergan. 

  Geografik o`rnining eng muhim xususiyatlaridan biri uning ulkan Yevrosiyo materigining deyarli qoq o`rtasida, Dunyo okeanlaridan uzoqda joylashganligidir.

 Mustaqillikning dastlabki yillaridanoq mintaqa davlatlari jahon bozorlariga olib chiqadigan yangi transport yo`llarini tashkil qilishga kirishdilar. Natijada ilgari Rossiya orqali dengizlargacha olib boruvchi yagona transport yo`lagiga qo`shimcha Eron orqali Fors qo`ltig`iga, Kavkaz orqali Yevropaga, Xitoy orqali Tonch okeani bo`ylariga yetkazuvchi temiryo`l va avtomobil yo`llari barpo etildi, quvurlar yotqizildi. 

   Hududi, chegaralari, tabiiy sharoiti va tabiiy resurslari. Markaziy Osiyoning maydoni 4 mln km.kv (jahon quruqlik maydonining 3,0% i), aholisi 70,0 mln. kishini (jahon aholisining salkam 1,0% i) tashkil qiladi. Uning hududi g`arbdan sharqqa 3 ming km, shimoldan janubga 2,5 ming km masofaga cho`zilgan bo`lib, iqlimi, asosan, quruq, keskin kontinental.

   Tabiiy namlik asosida bahorikor dehqonchilik Markaziy Osiyoning Shimoliy Qozog`iston va baland tog`oldi adirlari va tog` yonbag`irllarida olib boriladi. Mintaqaning oqar suv manbalariga ega bo`lgan vodiy va vohalarida har jihatdan iqtisodiy rivojlangan hududlar joylashgan. 

   Markaziy osiyo mineral resurslar bilan ancha yaxshi ta`minlangan. U neft va tabiiy gaz zaxiralariga ko`ra Osiyoda Fors qo`ltiqbo`yi va G`arbiy Sibir hududlaridan keyin uchinchi mintaqadir. Qozo`iston, Turkmaniston va O`zbekiston Respublikalari bu xildagi tabiiy boyliklarga bor. Bu respublikalarning Kaspiybo`yi pasttekisliklari, janubig`arbiy cho`l hududlarida xalqaro ahamiyatga ega bo`lgan yirik neft va gaz konlari joylashgan. Markaziy Osiyo toshko`mir (Qozog`iston) va qo`ng`ir ko`mir (Qozog`iston, O`zbekiston) ga ham ancha boy. Shuningdek, bu o`lka xilma-xil qora va rangli metall rudalari (temir, marganes, xrom rudalari, mis, polimetall, oltin, uran, simob kabilar) bilan ancha yaxshi ta`minlangan. Bunday tabiiy resurslar zaxiralariga ko`raQozog`iston va O`zbekistonning imkoniyatlari juda katta. Subregion respublikalaridan Turkmaniston, Qozog`iston va O`zbekiston turli kimyoviy mineral resurslar (tuzlar, fosforit, oltingugurt) bilan ham yaxshi ta`minlangan. To`g`li Tojikiston va Qirg`iziston respublikalari esa relyefi tufayli gidroenergetika resurslariga ancha boy.

  Aholisi. Markaziy Osiyo aholisi so`nggi oltmish yil ichida, Ikkinchi jahon urushi yillaridagi katta yo`qitishlarga qaramay, salkam 3 baravar ko`paydi hamda 2013-yilning iyul oyiga nisbatan 70,0 mln. kishiga yaqinlashdi. Bu jahon aholisining o`rtacha o`sish sur`atlaridan birmuncha yuqoridir. Mintaqa aholisining son jihatdan o`sishida tabiiy ko`payish jarayoni asosiy omildir. Unda migratsion harakatlar ham muhim rol o`ynaydi. Mintaqa respublikalarida demografik holat bir xil emas. Aholisining tarkibida ruslar va boshqa yevropalik millatlar hissasi katta bo`lgan Qozog`iston va Qirg`izistonda tug`ilish ko`rsatkichlari ancha past. Aholisi tub milatlardan tarkib topgan Tojikiston,  Turkmaniston va O`zbekiston respublikalarida aholining tabiiy o`sish ko`rsatkichlari ancha yuqoridir. Bu holat mazkur respublikalar aholisining dinamikasiga katta ta`sir ko`rsatmoqda. 

  Mintaqa davlatlarida aholining o`rtacha zichlik ko`rsatkichlari ham turlichadir. Aholining bu ko`rsatkichlari har 1 km.kv maydonga O`zbekistonda 67 kishini, Tojikistonda 54 kishini tashkil qilgani holda, Qozog`iston (7 kishi) va Turkmaniston (12 kishi) ancha past ko`rsatkichga ega. Shu bilan birga aholisi eng zich (Farg`ona vodiysida 650 kishi) va eng siyrak (Markaziy Qozog`istonda 1-2 kishi) hududlar orasida ham katta tavofutlar bor. 

 Markaziy osiyo mintaqasida urbanizatsiya darajasi ham yuqori emas. Shahar aholisining salmog`i Qozog`istonda 58,8% dan, Tojikistonda 26,4% gacha farqlanadi. Unda aholisi milliondan ortiq shaharlar faqat Toshkent (2,3 mln.) va Almati (1,3 mln.) dir. Urbanizatsiya darajasining pastligi (mintaqa bo`yicha o`rtacha 49,3%) respublikalarda industrial rivojlanish holati va iqtisodiyotda agrar tarmoqlar ahamiyatining qay daradaligi bilan bog`liqdir.

    Xo`jaligi. Sobiq Ittifoq davrida Markaziy Osiyoning barcha respublikalarida iqtisodiyot uchun eng zarur bo`lgan xomashyo va yarimxomashyo mahsulotlar ishlab beruvchi tarmoqlarni rivojlantirishga erishildi. Ular, eng avvalo, tog`-kon sanoat tarmoqlari, qishloq xo`jalik (avvalo, paxta, g`alla) mahsulotlari yetishtirish va ularni dastlabki qayta ishlash sohalari edi. Markaziy Osiyo ishlab chiqarish hajmiga ko`ra sobiq Ittifoqning paxta, pilla, qorako`l terilari, sholi, quritilgan mevalar, mis, volfram, xrom, simob, uran, oltin, qo`rg`oshin kabi sanoat va qishloq xo`jalik mahsulotlari ishlab chiqaruvchi birinchi rayoni bo`lib keldi. Neft, tabiiy gaz, elektr energiyasi, paxtachilik majmuasida xizmat qilishga mo`ljallangan mashina va uskunalar yetkazib berishda ham regionning salomog`i ancha edi.
   Sanoati. Barcha mamlakatlar sanoatida undiruvchi sanoat tarmoqlarining ahamiyati katta. Bu tarmoqlar guruhiga kiruvchi yoqilg`i-energetika, metallurgiya va kimyo sanoati salmog`i, ayniqsa, Qozog`iston, o`zbekiston, Turkmaniston respublikalarida ancha katta.
   Yoqilg`i tarmoqlari orasida neft sanoatining ahamiyati tobora oshib bormoqda. Neftni qazib chiqarishda Qozog`iston (80 mln.t), O`zbekiston (5 mln t.) va Turkmaniston (6 mln.t) ajralib turadi. Tabiiy gaz qazib chiqarishda bu respublikalarning imkoniyati yanada kattadir. Bu borada, ayniqsa, Turkmaniston alohida ajralib turadi. Gaz zahiralari hajmiga ko`ra u sobiq Ittifoq respublikalari ichida Rossiyadan keyin ikkinchi o`rinda turadi. Gazni qazib chiqarishda mintaqada Turkmaniston (80 mlrd km.kub) va O`zbekiston yetakchilik qiladi.  Bu boyliklarni keng doirada o`zlashtirish va ularni jahon bozorlariga olib chiqish endigina amalga oshmoqda.
    Mintaqa respublikalari (Turkmanistondan tashqari) ko`mirga ham ancha boy.
 Elektroenergetika sanoati mintaqaning barcha respublikalarida nisbatan yaxshi rivojlangan. Qozog`istonda salkam 90 kVt/soat, O`zbekistonda esa 48-50 mlrd. kVt/soat elektroenergiya ishlab chiqariladi.
 Metallurgiya sanoati Markaziy Osiyo respublikalarida bir tekis rivojlanmagan. Qozog`iston bu o`rinda keskin ajralib turadi (2,0 mln. tonna po`lat, qo`rg`oshin, rux, mis, xrom ishlab chiqaradi). O`zbekistonda 0,5 mln. tonna po`lat va ko`p miqdorda qo`g`oshin, rux, mis, oltin, kumush va boshqa nodir metallar ishlab chiqiladi.
   Kimyo sanoatining mintaqa respublikalaridagi asosiy o`rni qishloq xo`jaligiga xizmat qilishdir. Shu sababdan, Qirg`izistonni hisoblamaganda, barcha respublikalarda mineral o`g`itlar ishlab chiqarish mazkur sanoat tarmog`ining bosh ixtisosi sifatida rivojlangan.
  Mamlakatlar iqtisodiyotining asosiy tayanch tarmog`i hisoblanadigan mashinasozlik sanoati esa mintaqa respublikalari orasida O`zbekiston va Qozog`istonda rivojlangan.
   Mintaqaning barcha republikalarida yengil va zoiq-ovqat sanoatlari muhim o`rin tutadi.
  Qishloq xo`jaligi Markaziy osiyo davlatlarining an`anaviy ishlab chiqarish sohasidir. Hudud dehqonchilik tarmoqlari qishloq xo`jalik mahsulotlarining asosiy qismini yetkazib beradi. Markaziy Osiyo dehqonchiligining tarkibi espublikalarda bir-biridan farq qiladi. Jumladan, Qozog`iston, Qirg`istonda donchilikning ahamiyati juda katta. Qozog`iston don yetishtirish va uni eksport qilishda jahondagi eng yirik davlatlardandir. Sug`orma dehqonchilikka asoslangan O`zbekiston, Turkmaniston va Tojikistonda esa donchilik bilan birga texnik ekinlar, eng avvalo, paxtachilikning ahamiyati kattadir.
  Chorvachilikda mintaqaning deyarli barcha davlatlarida qo`ychilik yetakchi tarmoq hisoblanadi. Uning ahamiyati, ayniqsa, Qozog`iston, Qirg`iziston, O`zbekiston va Turkmanistonda katta. Qoramolchilik mintaqa respublikalarining, ayniqsa, aholi nisbatan zich yashaydigan vodiy va vohalarda, industrial markazlari atrofi hududlarida ko`proq rivojlangan. Mintaqada chorvachilikning tuyachilik (Qozog`iston va Turkmanistonning cho`l hududlarida), pillachilik, asalarichilik (O`zbekiston va Tojikistonning tog` va tog`oldi hududlarida), yilqichilik (Qozog`iston, Turkmaniston, Qirg`iziston) kabi tarmoqlari ham muhimdir.
  Transportida katta maydonli o`lka bo`lganligi sababli temiryo`l, avtomobil va quvur transporti eng ahamiyatlidir.
  Markaziy Osiyo davlatlarini Xitoy orqali Tinch okeani, Eron orqali Fors qo`ltig`i, Kavkaz orqali Qora dengiz bilan bog`lovchi yangi yo`llar qurilmoqda.
 Ilgarilari respublikalarning ichki aloqalarni tashkil qilishda xizmat qilib kelgan avtomobil transporti so`nggi vaqtlarda tobora ko`proq xalqaro iqtisodiy aloqalarda ham samarali xizmat qilmoqda.
 Suv transporti tarmoqlari faoliyati mintaqada tubdan cheklangan. Quvur transporti esa tobora rivojlanmoqda. Havo transporti ham barcha respublikalar ijtimoiy hayotida muhim rol o`ynaydi.
   Ichki tafovutlar. Markaziy Osiyo mintaqasini geografik joylashuviga ko`ra tekislik va tog`li respublikalar guruhlariga ajratish mumkin. Bunda, asosan, O`zbekiston, Qozog`iston va Turkmaniston respublikalari birinchi, Qirg`iziston va Tojikiston respublikalari ikkinchi guruhiga kiradi. Ammo iqtisodiy-geografik xususiyatlari turlicha bo`lganligi sababli, biz ular bilan O`zbekistonning qo`shni respublikalari sifatida alohida tanishib chiqamiz.